Op 30 april 2019 begon onze overlandreis. Mijn vriend en ik reisden per bus, trein, boot en taxi van Nederland naar Indonesië. Geen vliegtuig, geen eigen auto. Alles met openbaar vervoer. Tijdens de reis hield ik op mijn blog een dagboek bij. Per land vertelde ik over onze ervaringen, verassingen en spannende momenten. Dit verslag gaat over overland reizen door Roemenië en Bulgarije.
overland reizen: waarom we zo uitkeken naar Roemenië
We keken allebei erg uit naar Roemenië. Het land van graaf Dracula, fabelachtige kastelen en een indrukwekkend berglandschap. Twee weken brachten we door in dit mooie land, maar het kon er met gemak vier worden. Er is zoveel te zien: ontelbare kleurrijke dorpjes en een schat aan forten en kastelen. Helaas was er niet meer tijd, want we hadden een deadline. Eind juni vertrok de boot van Bulgarije naar Georgië. Als we die niet haalden, moesten we een maand wachten op de volgende boot en dan komen we in de knoop met de verloopdatum van ons Iraanse visum. De boot missen was dus geen optie. Hebben we het gehaald? Lees snel verder!
pauzes inlassen tijdens het overland reizen is belangrijk
We maken soms lange reisdagen. Zo duurde het 14 uur voordat we in Roemenië aankwamen. ‘s Ochtends vroeg waren we vertrokken uit Slowakije om via Boedapest naar Timişoara te reizen. Waarom Timişoara vraag je misschien? Ik was geïnspireerd geraakt door positieve verhalen en foto’s van anderen. En ik kan inderdaad zeggen: Timişoara is een toffe stad. Kleurrijk, levendig en vol met mooie pleinen en parken (rozen!). De stad is niet groot, je hebt het binnen een dag of twee wel gezien. Wij bleven wat langer plakken om even bij te komen. We lasten een pauze in. Tijd om wasjes te draaien, uit te rusten en een dagje niks te doen. Zo houden we de energie tijdens deze overlandreis erin!
Carpoolen naar Sibiu
Na een aantal ontspannen dagen reden we met Blablacar naar Sibiu. De trein en bus deed zes tot zeven uur over deze reis, dus we besloten voor carpooling te gaan. Het was in Oekraïne bevallen, dus waarom niet nog een keer. De chauffeuse sprak geen Engels, maar met de hulp van een Roemeens-Duitse medepassagier konden we toch communiceren. Sibiu, de eindbestemming van de rit, was fantastisch. In onze ogen mooier dan Braşov (de stop na Sibiu). Het centrum is groter, er zijn minder toeristen en je kunt vanaf Sibiu een dagtrip maken naar het mooie Corvin kasteel. Niet het enige kasteel dat we bezochten in Roemenië. In Braşov zijn we ook naar het Bran Kasteel gegaan. Erg mooi, maar erg druk. In Braşov zagen we sowieso meer toeristen, want de stad is goed te bereiken vanaf Boekarest.
Gastvrij RoemeniË: Slapen bij Nicolae en Dorine
In Braşov hadden we een bijzondere accommodatie geregeld: de guesthouse van Nicolae en Dorine. Een gepensioneerd echtpaar dat een aantal kamers verhuurt aan toeristen. Ze spreken geen Engels, maar met Google Translate proberen ze je toch alles te vertellen. De koffie van Dorine was vaak niet te drinken, maar de gastvrijheid was fantastisch!
Onze laatste stop in Roemenië was Boekarest. Het was een bliksembezoek, want de vertrekdatum van de boot was twee dagen naar voren geschoven. Toch hebben we in één dag tijd veel kunnen zien en ik moet zeggen dat Boekarest best een leuke stad is. Schrijf het niet af als een grauwe stad, want het heeft zeker veel te bieden. Laat de foto’s je alvast inspireren!
Prima veganistisch eten in Roemenië
We hadden hoge verwachtingen voor Roemenië en het land heeft het helemaal waar gemaakt. Prachtige steden, vriendelijke locals en goed te bereizen met het OV (je moet geen haast hebben). Bovendien was veganistisch eten super makkelijk, want Roemenië kent een ‘de post’ traditie. Dit is de term die gebruikt wordt voor gelovigen die vasten (geen melk, vlees, kaas of eieren). Restaurants hebben de post menu’s, bakkertjes hebben ‘de post’ broodjes en ijssalons hebben ‘de post’ ijs. Dat maakte mijn leven een stuk makkelijker!
Bulgarije: kort maar krachtig
Vanaf Boekarest was het plan om zo snel mogelijk naar de kust van Bulgarije te gaan en het enige directe vervoersmiddel die kant op was een nachtbus. Aankomsttijd: 03.00 uur ‘s nachts. Niet ideaal, maar het was niet anders. Helaas was slapen in de bus geen optie, want er was weinig ruimte (minibus). Gebroken kwamen we aan in Varna, zonder Bulgaarse lev op zak en geen idee waar een pinautomaat zat. Gelukkig konden we in Bulgarije nog steeds gebruikmaken van onze internetbundel (want EU) en konden we een taxi bestellen. Zo kwamen we toch vrij vlot bij ons hostel aan.
overland en zee reizen: Wachten op de boot in Varna
Varna is een klein stadje aan de kust. Er is niet bijster veel te doen, maar het heeft een leuke wandelboulevard en een mooi strand. Je raadt het al: we brachten onze tijd zoveel mogelijk door op het strand. En die boot? Een dag voor vertrek hebben we onze plaatsen op de boot weten te bemachtigen. We sprongen een gat in de lucht, want we dachten dat het wellicht vol zat. Na de verlossende woorden zijn we direct inkopen gaan doen (eten en snacks) en gaan inpakken. Op naar Georgië!
En het leuke is: terwijl ik dit verhaal tik, zit ik op de boot. Vanuit onze cabine kijk ik uit over een azuurblauwe zee. We hebben zelfs dolfijnen gezien. Ze spelen graag met de golven van de boot. Ik had geen idee dat er dolfijnen zwemmen in de Zwarte Zee!
