Op 30 april 2019 begon onze overlandreis. Mijn vriend en ik reisden per bus, trein, boot en taxi van Nederland naar Indonesië. Geen vliegtuig, geen eigen auto. Alles met openbaar vervoer. Tijdens de reis hield ik op mijn blog een dagboek bij. Per land vertelde ik over onze ervaringen, verassingen en spannende momenten. Dit verslag gaat over overland reizen door Cambodja en Thailand.
Onze eerste verre reis ging naar Thailand en Cambodja. We waren halverwege de twintig en nog echt groentjes op reisgebied. De eerste paar dagen in Azië waren overweldigend, plakkerig en chaotisch, en toch werden we direct verliefd op dit deel van de wereld. Tijdens onze lange overlandreis gaan we terug naar deze oude bekenden. Dit keer met meer reiservaring op zak. We zijn benieuwd naar de veranderingen en we willen ook nieuwe dingen zien. Nieuwsgierig naar wat wij gedaan hebben met onze tijd in Thailand en Cambodja? Je leest het in de 10e update van onze overlandreis van Nederland naar Indonesië.
Ook onderdeel van overland reizen: Smeergeld voor de douane
De grensovergang Vietnam – Cambodja is berucht onder reizigers vanwege corruptie. Ook wij kregen ermee te maken: één US dollar per persoon voor de Vietnamese douane omdat ze onze paspoorten moesten behandelen in hun lunchpauze en vijf US dollar per persoon voor de Cambodjaanse douane. Officieel kost het Cambodjaanse visum dertig US dollar, maar hier lijkt standaard vijf US dollar bovenop te komen. Ga je protesteren, dan laat de douane je wachten. Aangezien er een bus op ons stond te wachten voor het verdere vervoer naar Kampot, hadden we geen tijd om te protesteren.
Cambodja kent geen snelwegen
Een paar uur later hobbelen we de Cambodjaanse stad Kampot binnen. Ik zeg: hobbelen, want Cambodja heeft niet de beste wegen. In het hele land lijken alleen tweebaanswegen te liggen en het wegdek is vaak gatenkaas. Het busje zit vol toeristen op weg naar Kep, Kampot en Sihanoukville. In Kampot worden we opgewacht door een groep tuktuk chauffeurs. Zij weten precies waar alle toeristenbussen stoppen en haasten zich naar de deur om klanten te werven. De gedachte lijkt te zijn: wie het hardst ‘taxi’ schreeuwt en blijft meelopen, krijgt de klant. Het is best intimiderend, maar wij zijn wel wat gewend na Oezbekistan waar een taxichauffeur me bijna van de stoep afreed.
Expatstad Kampot
Kampot is een geliefde stad bij backpackers. Van tevoren las ik bijna alleen positieve verhalen. Helaas sluiten wij ons niet hierbij aan. De oude binnenstad lijkt overgenomen te zijn door westerse expats, waarbij de Britten de leiding hebben. Ons hotel wordt gerund door Britten, restaurants in het centrum worden gerund door jonge westerse expats en de terrassen lijken vol te zitten met Britse en Amerikaanse gepensioneerden. Het voelde absoluut niet aan als een authentiek Cambodjaans stadje. Dat wil niet zeggen dat er niets te zien is in Kampot. Het oude centrum staat vol met prachtige kleurrijke pandjes. Kijk de foto’s maar. Toch waren we blij toen we weer verder konden reizen.
We verruilden het vaste land voor eilandleven en spendeerden een kleine week op Koh Rong Sanloem. Een prachtig eiland met witte stranden, lichtgevend plankton (niet gezien, want de maan was te fel) en luierende honden. We kwamen om te relaxen, te zwemmen en boekjes te lezen, en dat hebben we precies gedaan. Heerlijk!
Liefde voor Battambang
De laatste twee weken in Cambodja brachten we door in Phnom Penh en Battambang. In hoofdstad Phnom Penh leerden we meer over de donkere bladzijdes van de Cambodjaanse geschiedenis en gingen we op zoek naar street art. In Battambang stapten we op de fiets voor een rondje langs de tempels, zagen we honderden vleermuizen uit een grot vliegen en ontmoetten we een Spanjaard die vier jaar de wereld heeft rondgefietst en een fotoatelier begon in Battambang om educatie voor lokale kinderen te steunen. Wat een inspirerend verhaal! Uiteindelijk is Battambang onze favoriete stad in Cambodja, want het voelde authentiek. Daarmee bedoel ik: niet overgenomen door expats, maar nog steeds een stad van en voor de Cambodjanen. Een perfecte afsluiter!
reisongemakken: Met z’n tweeën op 1,5 stoel
In Battambang regelden we een bus naar Bangkok. In de praktijk bleek het niet één bus te zijn, maar vier bussen. Ook leuk: ticketverkopers geven vaak optimistische aankomsttijden op om sneller te ogen dan de concurrentie. Tel daar gerust twee uur bij op. De vierde bus bleek de slechtste bus te zijn. We zaten samen op 1,5 stoel (rit duurde 5 uur), omdat we de achterbank moesten delen met de bagage van alle reizigers. Verbazingwekkend genoeg is dit nog steeds niet onze slechtste busrit. Die eer is toebedeeld aan de bus van Kazachstan naar China, waarbij de personen voor ons praktisch op onze schoot lagen (zover konden de stoelen achteruit). We blijven altijd positief, want het kan altijd erger.
Kersenbier & Home Alone in Bangkok
In Thailand was het plan simpel: kerst in Bangkok vieren en oud en nieuw in Chiang Mai. De winkelcentra in Bangkok waren één grote kerstshow, dus super leuk om doorheen te lopen. Toch vonden we het moeilijk om een kerstgevoel te krijgen als het ruim 30 graden is. We zijn toch gewend aan een kerstboom in huis, gezellige lichtjes op straat en oude kerstfilms op tv. Die laatste traditie hebben we tijdens dit overland reizen avontuur wel in stand gehouden door een marathon Home Alone op de hotelkamer met een kersenbiertje in de hand (als vervanger voor gluhwein). Ook werd er gebeld met het thuisfront om kerstgroeten uit te wisselen.
Lantaarnviering in Chiang Mai
Met de nachtbus reden we van Bangkok naar Chiang Mai, waar we terecht kwamen in vegan heaven. Het oude centrum van Chiang Mai zit vol met veganistische cafés. Muesli met kokosyoghurt, pad thai met vegan kip of veganistische cupcakes. Ik kreeg bijna keuzestress, want ik wilde het allemaal proberen. We kwamen naar Chiang Mai om oud en nieuw te vieren en dat bleek onvergetelijke dag te worden. Overdag volgden we een veganistische kookcursus en ‘s avonds bezochten we tempelceremonies en zagen we honderden brandende lantaarns de lucht in gaan (en soms keihard naar beneden storten). Zonder twijfel de mooiste oud en nieuw ooit!
SUKHOTHAI: Ziek zijn tijdens een overlandreis
De eerste week van het nieuwe jaar brachten we door in de oude tempelstad Sukhothai. Tijdens de eerste reis naar Thailand bezochten we tempelstad Ayutthaya. Dit keer was het tijd voor een andere tempelstad: Sukhothai. We huurden een fiets en trapten een middag langs de ruïnes. Helaas werd ik op dag twee wakker met hoge koorts en een flinke hoest en was voorlopig aan bed gekluisterd. Jammer, maar gezondheid staat op nummer 1.
Deze overlandreis update schreef ik in Myanmar (en zette ik online in Thailand), wederom een mooie detour op onze reis richting Indonesië. Ik vertel je meer over dit prachtige land in overland reizen update 11. Tot dan!