Ik vertrek: dit deed ik in mijn laatste week voor mijn wereldreis

Tijd vliegt! Terwijl ik dit tik, sta ik op het punt om te vertrekken. Vanavond stappen mijn vriend en ik op de nachtbus naar Praag en gaat het grote avontuur oostwaarts echt van start. We hebben allebei onze banen en huis opgezegd en onze inboedel verkocht en wegegeven. Best gek om te bedenken dat we na jarenlange voorbereidingen die wereldreis nu ook echt gaan. Iedere keer als ik over mijn wereldreis praat met andere mensen, heb ik het gevoel dat ik over iemand anders praat. Maar nee, die lefgozer ben ik! Ben je benieuwd wat ik deed in mijn laatste week voor vertrek? Lees dan snel verder.

Lees ook: voorbereidingen voor onze wereldreis: alle praktische zaken op een rij

visumzaken wereldreis: Iraans e-visum regelen

Het Iraanse visum is het enige visum dat we in Nederland moeten regelen. We reizen overland en kunnen daarom geen gebruik maken van het ‘visa on arrival’ via de luchthaven in Teheran. Ik vind een visum regelen altijd spannend, er komt namelijk veel uitzoekwerk bij kijken. Voor het Iraanse visum hadden we de volgende documenten nodig: een zorgverzekeringverklaring van onze zorgverzekering (bewijs dat jouw ziektekosten in Iran gedekt zijn), een ingevuld en geprint e-visum formulier en een paspoort dat nog zes maanden geldig is na afloop van de reis in Iran. Het eerste puntje had nogal wat voeten in de aarde, want onze zorgverzekering nam welgeteld 10 dagen de tijd voor de uitgifte van een verklaring. Tsja, zoveel tijd hadden wij niet. Na meerdere belletjes met uitleg over onze reis hebben ze alsnog mijn verzoek met spoed opgepakt.

Stap 1 is het indienen van een online visumaanvraag. Let op: de pasfoto en paspoortscan moeten aan strenge eisen voldoen (grootte en afmetingen). Als je aanvraag is voltooid, print je het ingevulde e-visum formulier en ga je naar stap 2: naar de Iraanse ambassade in Den Haag. De consulaire afdeling is open op dinsdagmiddag en vrijdagmiddag. Ik vond de communicatie met de ambassade vooraf lastig: er werd amper op mails gereageerd en als ik belde, kreeg ik niemand te spreken. Hoe anders was de behandeling bij de ambassade zelf: alles ging super vlot. We zeiden tegen de portier dat we een afspraak hadden en dat was een magisch codewoord, want nog geen vijf minuten later hadden we onze aanvraag ingediend. Hoofddoek hoefde niet om, we werden in het Nederlands geholpen en we konden binnen drie dagen het visum ophalen (wachtduur is maximaal 10 dagen). Op de ophaaldag was de portier wederom behulpzaam. We stonden binnen vijf minuten weer buiten.

Sinds 2018 zet de Iraanse ambassade geen visum meer in het paspoort. Je krijgt een separaat e-visum document. Nu ik het proces heb gezien, vraag ik me wel af: waarom moeten we onze paspoorten inleveren als ze hier niets mee doen? We ontvingen ook het e-visum per email, dus waarom moet je überhaupt dan naar Den Haag komen? Maar goed, we hebben het nodige visum.

Frisse coup op wereldreis: Haar doneren

Ruim een jaar geleden besloot ik dat ik mijn lange blonde lokken wilde doneren. Ik heb altijd al lang haar gehad en ik wilde er iets nuttigs mee doen. Daisy van de blog All Day Every Daisy inspireerde mij. Ik besloot mijn haar te laten groeien en vlak voor onze grote reis 30 centimeter af te laten knippen. Dit is de minimum vereiste voor een haardonatie aan de Haarstichting. Zij accepteren zowel natuurlijk als gekleurd haar (ik heb geblondeerd haar). Bovendien ga ik op reis in het hete seizoen, dus een korte coupe leek me erg handig. Ik vond het afknipmoment wel spannend, maar ik moet zeggen dat ik best tevreden ben met het resultaat. Ook al is mijn haar wassen or borstelen nog best gek.

praktische wereldreis zaken: EHBO kit & medicijnen

Mijn weerstand is niet altijd best. Ik ben iemand die nogal snel verkouden kan worden of keelpijn heeft. Ik wilde daarom voor de reis een uitgebreide medicijnenvoorraad aanleggen. Een simpele drogist is niet overal te vinden. Thuis bleken bijna alle medicijnen (paracetamol, keelzuigtabletten, etc) bijna te verlopen, dus we zijn de Kruidvat ingedoken om een nieuwe voorraad aan te leggen. Ook hebben we onze EHBO kit aangevuld met verband, Betadine en een thermometer. Alles bij elkaar een best flink bedrag, maar ik denk dat ik mezelf later dankbaar ben.

gedag zeggen: Afscheidslunches en borrels

Deze week stond ook in het teken van afscheidsmomenten. Ik was al twee weken gestopt met werken, maar er stond nog een afscheidslunch met collega’s gepland. We hebben heerlijk veganistisch geluncht bij de Hortus in Den Haag. Een prima keuze! Samen met vriendinnen ben ik biertjes gaan drinken bij de Jopenkerk in Haarlem en mijn vriend is met collega’s twee keer gaan borrelen in Amsterdam. Erg gezellig, maar ook vreemd om na zo’n borrel ‘tot ooit?’ te zeggen. Op de avond van vertrek gaan we uiteten met familie en zwaait iedereen ons uit bij de nachtbus.

Jaarvoorraad lenzen kopen

Een praktisch dingetje: mijn vriend en ik zijn lenzendragers en dus moest er een hele voorraad lenzen besteld worden. Door de feestdagen (Pasen) en vakantie (meivakantie) is dit maar net op tijd gelukt. Het was druk bij de opticien, maar nadat wij ons verhaal hadden uitgelegd hebben ze gelukkig spoed erachter kunnen zetten. Ook best een flinke kostenpost weer, dus zet een potje hiervoor opzij.

Op de vrijmarkt op Koningsdag

We hebben flink ons best gedaan op Marktplaats, maar er bleven toch aardig wat spulletjes over die niemand wilde ophalen. Met deze spulletjes besloten we het nog een keer te proberen op Koningsdag en het resultaat was boven verwachting. We hebben meer dan helft kunnen verkopen. De prijs was simpel: alles ging weg voor één euro. Het ging niet om geld verdienen, het ging om de laatste spullen een nieuwe eigenaar te geven. Het restantje hebben we aan de lokale kringloopwinkel gegeven. Verder werd in de laatste week ook de koelkast, wasmachine, televisie met kast en hoekbank opgehaald. Zo werd ons huisje in één klap erg leeg!

Behendig en efficiënt inpakken

Inpakken is een ware kunst! We hebben allebei een grote backpack. Ik heb 58 liter, mijn vriend heeft 65 liter. En dat is het, meer dan dat kunnen we niet meenemen. Dat betekent keuzes maken: gaan we voor meer kleding of meer elektronica? Welke keuze we ook maken, het is belangrijk dat het zo klein, licht en praktisch mogelijk is. We moeten het ten slotte allemaal op onze rug dragen. Zo hebben we gekozen voor shampoozeep van Lush in plaats van een shampoofles (lichter en kleiner) en we kozen voor de handige Dr. Bronner 12-in-1 zeep in plaats van verschillende scrubs, douchegels, handwasmiddel en afwasmiddel (meerdere producten in één).

Voor kleding gebruiken we handige packing cubes. Dit houdt de tas overzichtelijk en je kunt de kleding ordenen. Om de cubes zo efficiënt mogelijk te vullen, proberen we onze kleding zo klein mogelijk te rollen. Zoek even op Youtube en je komt allerlei handige video’s tegen met roltechnieken. Het klinkt een beetje suf, maar als je kleding goed rolt kun je toch meer kwijt in je tas. Vergelijk het resultaat maar op de foto hieronder.

Uitschrijven bij de gemeente

Iets wat we pas op het allerlaatste moment konden regelen: uitschrijven bij de gemeente. Dit is vijf dagen voor vertrek mogelijk. Aangezien ons paspoort een groot deel van de week bij de Iraanse ambassade lag, werd het een dag voor vertrek. Bij het uitschrijven werd ons gevraagd onze eerste bestemming op te geven. Dat is Tsjechië. Je moet een volgend adres opgeven, het mag niet niets zijn. Het is een stomme bureaucratische regel, want we zijn slechts een paar dagen in Tsjechië te vinden.

Zo, dat was mijn allerlaatste week in Nederland. De wereldreis gaat van start. Volg je ons tijden onze reis? Dat kan via Instagram, Facebook, Twitter, Polarsteps en natuurlijk deze blog. Tot ooit?