De Oekraïense meisjes vonden mij interessant. Ten eerste vanwege mijn haarkleur, want het was toch wel erg bijzonder dat ik die blonde kleur van Moeder Natuur heb meegekregen (en niet uit een pakje). En ten tweede vanwege mijn ongetrouwde status, en dat op mijn leeftijd. Nu was ik toen halverwege de twintig, maar in Oekraïne (en veel andere Oost-Europese landen en Rusland) ben je dan vaak al lang en breed getrouwd en op weg naar de tweede baby. En als ik dan ook nog vertelde dat ik al zeven jaar samen ben met mijn vriend én samenwoon, dan gaan de wenkbrauwen helemaal omhoog. Voor hen is het maar moeilijk te begrijpen hoe ik zo ‘los’ kan leven.
Trouwen is voor veel Oekraïners belangrijk en gebeurt praktisch aan de lopende band. Iedere zaterdag is het weer raak en lopen de pasgetrouwde stelletjes door de stad voor een verplichte fotoshoot. Een pose hier, een draai daar en weer door naar de volgende locatie. Oorspronkelijk is deze traditie bedoeld om het nationale erfgoed te eren, maar volgens mij gaat het vandaag de dag meer om het vinden van de meest romantische plekjes. Alles wordt uit de kast getrokken om de beste plaatjes te schieten. Voor mij als toerist is het allemaal erg komisch om naar te kijken. Ik kon het niet laten om zelf ook een aantal foto’s te schieten. Kijk je even mee?
Wat valt jou het meeste op tijdens het reizen?
Fotocredits gaan deels naar Gamze Yuksel, mijn Turkse mede-vrijwilliger in Oekraïne.
2 Comments
Leuke blog! Ik was in de zomer op stedentrip in Sint-Petersburg en daar wemelde het ook van de bruidsparen. Ik kon het ook niet laten om er foto’s van te maken. Zo leuk om te zien.
Dankje Anita! Ja, ik vond het ook echt geweldig om te zien, vooral omdat het gewoon midden in de stad gebeurt tussen het winkelend publiek.