Rusland: stap in de tijdmachine van Soezdal

Soms heb je van die dorpjes die eruit zien alsof de tijd er stil heeft gestaan. Alsof de afgelopen eeuwen geen invloed hebben gehad. Geen flatgebouwen, televisie, computers of dure auto’s. Helemaal niets van dit. Nee, terug naar de basis. Zo’n dorp is het Russische Soezdal. Een klein stadje net onder de rook van Moskou met zo’n 11.000 inwoners die óf boer óf priester zijn. Oke, wellicht een beetje overdreven, maar het schetst wel het beeld wat je hier aantreft. Een uitgestrekt graslandschap, kleine houten huisjes en bontgekleurde rokken van de baboesjka’s. Soezdal voelt als een tijdmachine. Je knippert met je ogen en je bent zo een eeuw terug in de tijd gegaan. Terug naar oud-Rusland van de negentiende eeuw.

Het is eigenlijk ook niet zo raar, want dit dorp is in zijn 1.000 jaar bestaan vrijwel niet veranderd. Ooit stond er een treinstation voor de Trans-Siberië Express gepland, maar (gelukkig) is deze op het laatste moment van de haak gevallen. Daardoor heeft de twintigste eeuw Soezdal compleet overgeslagen. Daarnaast is het simpelweg verboden om in Soezdal huizen hoger dan twee verdiepingen te bouwen. Het gevolg van een oude Sovjetwet uit 1967 die nog steeds van invloed is. Dit maakt van Soezdal een Russisch pareltje. Stap je mee in de tijdmachine?

Het witte Kremlin

Veel mensen denken dat Rusland slechts één Kremlin heeft, die op het Rode Plein in Moskou.  Fout! Vrijwel iedere grote Russische stad met een rijk verleden heeft een Kremlin, wat in feite niets anders betekent dat een ‘ommuurd fort’. Zo ook Soezdal. Toch is het Kremlin in Soezdal wel anders dan die van Moskou. In plaats van de kenmerkende felrode kleur bestaat het Kremlin van Soezdal juist uit wit steen. Ook andere forten in de stad hebben deze zelfde witte kleur. De enige uitzondering hierop is het klooster van Sint Euthymius met haar zalmroze muren.

Een horizon van ui-vormige koepels

Soezdal herbergt een schat aan een oneindig aantal kerken en kloosters. Opvallend veel, zeker voor een stadje dat niet zo groot is. Binnen 10 minuten loop je zo van het centrum naar de buitenrand. De kerken staan dan ook dicht naast elkaar opgesteld waardoor je ze gemakkelijk één voor één kunt aflopen. Stuk voor stuk prachtige exemplaren met koepels in allerlei soorten en maten. De koepels symboliseren een brandende kaars en als je goed kijkt, kun je deze vorm ook herkennen. Mijn favoriet waren de koepels van de Kathedraal van de Geboorte van Moeder Gods. Tegen een achtergrond van groene graslanden en een meanderende rivier vallen de felblauwe koepels van deze kathedraal direct op. Pas als je dichterbij komt, zie je dat koepels gedecoreerd zijn met kleine gouden sterretjes. Het doet mij meteen denken aan die glow-in-the-dark sterren die iedereen vroeger boven zijn bed had hangen.

Kleurrijke izba’s

Soezdal is van oudsher een groentedorp. Ik zeg wel groente, maar eigenlijk doel ik er maar op één: de komkommer. De specialiteit van deze Russische streek.  Er wordt zelfs jaarlijks een festival aan gewijd, compleet met komkommerhapjes en komkommer-pakken. De afgelopen jaren heeft hier geen verandering in gebracht. Wat ook niet veranderd is, is de manier van wonen. Nog altijd staat het dorp vol met vrolijk gekleurde houten huisjes die de Russen ‘izba’s’ noemen. De Soezdali zijn er trots op, en hebben er zelfs een museum voor opgezet. Wellicht een beetje commercieel, maar het geeft wel een kijkje in de lange Russische geschiedenis. Zo kwam ik erachter dat deze typische houten huisjes vroeger gebouwd werden zonder dat er een spijker aan de pas kwam. Hoe knap, zeker als je naar het rechter exemplaar kijkt.

Soezdal is een aanrader voor iedereen die naar Moskou gaat en deze drukke stad graag wil combineren met een stukje platteland. Binnen een paar uur sta je in een compleet andere wereld!

Zou jij naar Soezdal gaan?