Eigenlijk zou dit artikel de volgende titel moeten hebben: ‘Hoe ik faalde om de vele paleizen van Sintra te zien‘. Wat had ik toch grootste plannen voor mijn dagje naar dit historische dorpje dat zo’n dertig kilometer buiten Lissabon ligt. Met de trein ben je er al binnen drie kwartier. Een ideale dagtrip dus, en eentje die hoog op mijn to do-lijstje stond. Dus op mijn laatste dag in de Portugese hoofdstad stond ik om 9 uur ’s ochtends klaar op het station Rossio om mijn trip naar Sintra te starten. Ik had zo’n 5 uur de tijd voordat ik weer terug moest zijn om op tijd te kunnen uitchecken. In mijn hoofd voldoende tijd om de drie belangrijkste paleizen van Sintra te zien.
Helaas liep het allemaal net even wat anders. Een combinatie van volle bussen, haltes missen en drukte zorgde ervoor dat we geen drie paleizen hebben gezien, maar slechts eentje. Gelukkig was dat ene paleis wel meteen het letterlijke hoogtepunt van Sintra: Palácio da Pena. Sommige omschrijven dit paleis als een waar sprookje dat lijkt op een attractie uit de Efteling. Niet zo gek ook, want ik heb nog nooit zoveel verschillende vormen en kleuren in één bouwwerk gezien.
Palácio da Pena (vertaling: Paleis van de veren) vormde in de negentiende eeuw één van de zomerverblijven van de Portugese koninklijke familie. Het is gebouwd op de ruïnes van een klooster die de aardbeving van 1755 niet heeft overleefd. De artistieke koning Ferdinando II werd in een klap verliefd op deze plek en besloot het vervallen klooster en het landgoed eromheen te kopen. Het kleine kloostertje maakte plaats voor een extravagant paleis, een cadeau van koningin Maria II van Portugal aan haar echtgenoot. Het bouwwerk is helemaal in lijn met de stijl van die periode: het Duitse romanticisme. Deze stijl was hét excuus van de architecten om hun fantasieën de vrije loop te laten gaan. Het resultaat: een sprookjespaleis dat bestaat uit een mengelmoes van de gotische, Arabische en de Portugese Manuelstijl (die ik eerder al in Belém had gezien). Een veelheid aan torentjes, ronde vormen en fel gele en rode kleuren trekt zich aan je voorbij.
En natuurlijk niet te vergeten, het paleis heeft werkelijk een idyllische ligging. Hoog op de beboste heuvels van de Serre de Sintra prijken de torens van Palácio da Pena. Vanachter de kantelen heb je een panoramisch uitzicht over het Portugese platteland, de Atlantische oceaan en je ziet zelfs een klein stukje van Lissabon.
De toegangsprijs voor het paleis en het omliggende park (dat ik helaas niet gezien heb) is €14,-. Kom je alleen voor het uitzicht vanaf het terras en het park dan betaal je €10,50.
Het dorpje Sintra
Ik heb dan wel niet alle paleizen van Sintra kunnen zien, ik heb wel de kans gegrepen om Sintra zelf te bekijken. Dit kleine pittoreske dorpje kronkelt zich een weg rondom de Serre de Sintra waardoor de wegen nogal heuvelachtig zijn. Pak je de trein naar Sintra, dan kom je aan op het laagste deel van het dorp. De stationsomgeving is niet heel erg interessant, maar laat je daardoor niet afschrikken. Pak bus 434 richting het historisch centrum en je ziet meteen de schoonheid van dit dorpje. Smalle oplopende straatjes en kleurrijke huisjes die als een kaartenhuis tegen de berg aanstaan. Ook vind je middenin het centrum het Palácio Nacional de Sintra (vertaling: het nationaal paleis van Sintra). Ik heb dit sprankelende witte paleis alleen kort van de buitenkant gezien, dus ik kan er helaas niet veel over vertellen. Wel vielen mij direct de twee gigantische schoorstenen op. Blijkbaar werd er heel wat afgebakken in de keukens van de koninklijke familie.
En over bakken gesproken, Sintra heeft ook zijn eigen bijzondere gebakjes. Zo had onze Airbnb-host ons aangeraden de travesseiros te proeven bij het oude bakkerijtje Piriquito. Dit is een langwerpig amandelgebakje met een soort spijs erin. Zeker een aanrader om te proeven, ook al blijft de Pastéis de Nata mijn favoriet.
Cafe Piriquita, Rua Padarias 1/7
Ben jij al eens in Sintra geweest?
2 Comments
He wat leuk! Ik ga in september naar Sintra. We geven daar een workshop foodfotografie en styling maar omdat alles is geregeld door twee locale mensen daar heb ik eigenlijk nog niet veel gezien of gehoord over Sintra. Ziet er goed uit!
Wauw, dat is nog eens een mooie locatie voor een workshop foodfotografie! Veel plezier daar:)