Dit is een weekdagboek dat ik heb bijgehouden tijdens mijn vrijwilligerswerk in Oekraïne in 2015. Twee weken lang ging ik aan de slag met opknapwerkzaamheden in de stad, onder andere in het Stryiskyi Park. In dit artikel vertel ik hoe mijn 2e week als vrijwilliger verliep.
Inmiddels voelt Lviv al een beetje aan als een thuisbasis. Ik ken de straatjes steeds beter en mijn lijstje met favorieten wordt steeds langer. Ik geniet van mijn tijd in dit bijzondere land. Want bijzonder is het zeker. Er is zoveel vriendelijkheid en tegelijkertijd ook zoveel ellendigheid. Een glimlach en een traan. De twee kruisen elkaar elke dag. Daardoor voelt dit land zo puur. Tijd voor het tweede (en laatste) weekoverzicht als vrijwilliger in Oekraïne.
Zaterdag en zondag: een weekendje weg naar Kiev
Het eerste vrije weekend binnen het project is aangebroken. Ik kies ervoor om naar de Oekraïense hoofdstad Kiev te gaan. De reis start op vrijdagavond per 8 uur durende nachttrein. Het was er heet en druk. Ik was dan ook blij om in de vroege ochtend langzaam Kiev binnen te rollen. Na een heerlijke douche (warm water! In Lviv heb ik bijna altijd een koude douche) besluit ik de dag te gebruiken voor een Free Walking Tour. De verhalen zijn erg informatief en de gidsen zijn jong, vrolijk en vriendelijk. Ook verschilt de samenstelling van de groep per keer, afhankelijk van hoeveel mensen er komen. Zo liep ik om 12 uur met drie mensen en om 4 uur met 13 mensen. De tours zijn gratis, maar een tip achteraf wordt wel gewaardeerd.
Photo credits to the Walking Tour guide Marina
Pechersk-Lavra klooster
Op zondag besluit ik de metro te pakken richting het Pechersk-Lavra klooster, het bekendste kloostercomplex van Kiev. Dit is meteen ook een goede kans om het diepste metronetwerk ter wereld te bekijken. En dat voor een spotgoedkope prijsje van 4 UAH per ritje! Drie stations en een kleine wandeling later arriveer ik dan bij het Pechersk-Lavra klooster, ook wel bekend als het ‘holenklooster’. In één van de kerken bevindt zich namelijk een ellenlang ondergronds gangenstelsel vol met kapellen en gebedsruimtes. Allerlei schilderijtjes en graven worden af en aan gekust door tientallen gelovigen. Het is erg indrukwekkend om tussen die menigte te lopen. Na een uitgebreide middaglunch is het dan alweer tijd om de trein terug naar Lviv te pakken. Dit keer geen hete nachttrein, maar een moderne hogesnelheidstrein die er slechts 5 uur over doet.
Maandag: harken in het Stryisky Park
Tijd voor een nieuwe ‘werkweek’. Vandaag staat weer een dag in het Stryisky Park op de planning. Ik besluit bladeren bijeen te harken, wat uiteindelijk nog best een uitdaging is aangezien mijn allergieën al vrij snel toeslaan. Dan maar met een mondkapje op harken. Ook goed. Het is de bedoeling dat we iedere dag in totaal 5 uur werken, wat nog best pittig is met de zomerse middaghitte. In de middag zien we dat onze erfgoedposters zijn opgehangen in het park. Erg leuk om te zien! Na het werk merk ik dat ik toch nog vrij moe ben van mijn weekendje in Kiev en dus gaan de oogjes al vrij snel dicht.
Dinsdag: planten kopen in het lokale tuincentrum
De ochtend staat wederom in het teken van het Stryisky Park, wat inmiddels begint aan te voelen als een oude bekende. Vorige week heb ik vooral bankjes geverfd, deze week lijkt in het teken te staan van bladeren harken. Ook vandaag heb ik de hark weer in de hand. Dit lijkt zwaar werk, maar met de Oekraïense werkmentaliteit valt dat wel mee. Half uurtje harken, half uurtje zitten, half uurtje harken, half uurtje kletsen. Zo gaat de dag wel snel voorbij. In de middag doet zich weer een nieuwe taak voor: de binnentuin van een appartementencomplex moet opgeknapt worden. We pakken de bus richting het lokale tuincentrum om planten uit te kiezen. Anderhalf uur later staan we dan weer buiten. Inmiddels is het dan alweer 5 uur en is de werkdag voorbij.
Woensdag: ouderwets onkruid wieden
Vandaag is de dag dat de uiterst zorgvuldig gekozen planten de grond ingaan. Maar niet voordat we korte metten hebben gemaakt met de zee aan onkruid die in de binnentuin woekert. Ik begrijp dat de bewoners allang niet meer buiten zitten, want ook ik zie niet waar de tuin begint en eindigt. Aan ons de taak de schoonheid terug te brengen. Eigenlijk vind ik dit soort werk het leukst, omdat alle energie die je erin stopt aan het einde van de dag ook echt resultaat oplevert. Zo ook nu. Bomen worden gesnoeid en allerlei bankjes en schommels komen tevoorschijn vanuit het onkruid. Aan het einde van de dag mogen we dan ook eindelijk planten. Een onbekende taak voor een aantal vrijwilligers, maar niet voor een Nederlander. En dus word ik al snel omgedoopt tot de ‘Nederlandse plantenexpert in Oekraïne’.
Donderdag: afval rapen
Na dagen te hebben gewerkt in het keurige Stryisky Park is het vandaag tijd voor een nieuw park. Eigenlijk is ‘park’ een groot woord, want in feite is het een bos vol bomen. Zo’n donkere beschutte plek is natuurlijk een ideale plek voor nachtelijke feestjes vol drugs en sex. En dus vinden we in het ‘park’ volop injectienaalden, flessen en condooms. Ook vinden we veel weggegooide luiers en snoeppapiertjes. Het oprapen van deze rommel is wellicht niet het allerleukste werk, maar iemand moet het doen. Bovendien vullen we meer dan 20 vuilniszakken, dus het was ook wel nodig. Na een dag afval rapen ben ik ’s avonds toe aan afleiding en dus ga ik richting het centrum om Lviv in het avondlicht te bekijken. Wat is de Ploshcha Rynok toch gezellig in de avond! Er wordt salsa gedanst, muziek gespeeld en zeepbellen geblazen.
Vrijdag: laatste bankjes verven
De laatste werkdag van dit vrijwilligersproject is aangebroken en op het programma staat het inmiddels bekende Stryisky Park. Ik wissel de hark in voor een kwast en verf voor de laatste keer een aantal bankjes. Ik schat dat we nu zo’n 50 bankjes hebben geverfd wat nog ver ligt van het complete aantal van 200 bankjes. Maar de lokale parkmedewerkers zijn allang blij dat ze hulp krijgen. Ook de directeur van het park heeft ruimte in zijn agenda ingebouwd om ons persoonlijk te bedanken. Na de lunch gaat de rest van de groep nog even door, maar voor mij is het tijd om richting het hostel te gaan. De koffers moeten gepakt worden, want vanavond gaat de reis door Oekraïne verder. Ik pak de trein richting Chernivtsi om vanaf daar door te reizen naar het historische Kamjanets-Podilsky.
En wat hebben jullie deze week gedaan? En hoe vonden jullie trouwens deze reisdagboekjes? Yeah or nay?
8 Comments
Een hele dikke YAY voor de wekelijkse reisdagboekjes 🙂
Lief! Dankje Lotte 😉
Wat een bijzondere week heb je gehad! Ik weet zo weinig over de Oekraïne, mooi dat ik zo een beetje met je mee kan reizen. Al kan ik me wel voorstellen dat je je vriend erg mist. Daar heb ik ook altijd last van als ik alleen op reis ga. Dat is niet elk jaar ofzo, maar ik vind het altijd moeilijk. Knap dat je toch alleen bent gegaan!
Dankje Karlijn. Het was zeker bijzonder! Dit ga ik nooit meer vergeten 🙂
Leuk om je ervaringen met het vrijwilligersproject te lezen. Met hoeveel mensen zijn jullie?
Ga je nog naar Tsjernobyl? Doen als je de kans krijgt!!!
Hoi Jenny, ik ben sinds vandaag weer terug in Nederland. We waren met 25 mensen, waarvan de helft Oekraïners. Een redelijk grote groep dus! Helaas ben ik niet naar Tsjernobyl geweest. Het leek me wel erg interessant, maar ik moest keuzes maken en ik vond de excursie daarheen ook vrij duur. Wellicht een volgende keer!
Top !! Ben jaren terug eens in Kiev geweest voor zaken, wel één dag een tour gehad van een zakenpartner maar moet zeker snel eens terug naar de Ukraine. Er is zoveel te doen daar, en Lviv ook. Tsjernobyl jammer dat je die niet hebben kunnen doen!
Dankje Chris! Zeker doen, ik heb een fantastische tijd gehad in Oekraïne. Zo’n fijn land!