Per vrachtschip de Zwarte Zee oversteken: alles wat je moet weten

De Zwarte Zee per vrachtschip oversteken was één van de hoogtepunten van onze wereldreis. Mijn vriend en ik overwogen eerst Turkije door te steken richting de Kaukasus, maar toen we lazen dat er een ferrylijn bestond tussen Bulgarije en Georgië, waren we één en al oor. Heb jij ook het plan om de Zwarte Zee per boot over te steken? Dan ben je hier aan het juiste adres. In deze blog post vertel ik je alles over hoe je een ferryticket regelt en hoe leven op de boot eruit ziet.

Lees ook: Batumi, wat te doen in de Georgische badplaats aan de Zwarte Zee?

Wat is het schema?

De ferry van Bulgarije naar Georgië via de Zwarte Zee wordt gerund door Navbul / Ferrysped. Het vertrekpunt is Varna (BG) en het aankomstpunt is Poti (GE). Tegenovergestelde richting is ook mogelijk. Dit is een ferrylijn gericht op vracht. Het meenemen van reizigers is een extra zakcentje. Ik heb verhalen gelezen dat de boot 3 tot 4 keer per maand vertrekt, maar tijdens onze overtocht (2019) was het eerder 1 of 2 keer per maand. Daar komt nog eens bij: het schema is zéér flexibel. Data veranderen of worden geschrapt. In ons geval hadden we het plan de boot te pakken op 28 juni, maar de overtocht werd plots 5 dagen vervroegd. Check, check en dubbelcheck het schema om nare verrassingen te voorkomen! Check het schema hier: http://www.navbul.com/en/main-activities/ferry/index.php

Helaas werkt bovenstaande link niet meer. Het is onduidelijk of de ferryservice is komen te vervallen voor passagiers. Bel met Navbul om de actuele situatie op te vragen. Telefoonnummer: +359 52 633 100, email: ferry@navbul.com.

Hoe regel je een ticket?

Een ticket regelen is een stressvol karweitje, althans zo heb ik het ervaren. Je koopt het ticket pas op de dag van vertrek in de haven. Het is niet mogelijk van tevoren reserveren. Kortom, je weet pas op het laatste moment of je mee mag of niet. Vracht heeft prioriteit, backpackers als passagiers meenemen is extra (en niet noodzakelijk).  

Het is dus aan jou om ervoor te zorgen dat je aan boord komt. Dit zijn de stappen om jezelf op weg te helpen naar het gewilde ticket:

1. Leg 3 tot 4 dagen van tevoren contact met Navbul. Stuur een email naar ferry@navbul.com met daarin het verzoek dat je x aantal tickets wil kopen voor de Varna – Poti ferry op x datum. Geef aan of je fietsen of motors meeneemt (want dat betekent dat je extra ruimte inneemt).
2. Geen reactie? Ga bellen met Navbul, of nog beter, laat iemand van je hostel bellen. Ze spreken slecht Engels, dus je kunt beter iemand laten bellen die Bulgaars spreekt. Het nummer is +359 52 683 693. Na onze eerste mail kregen we geen reactie, dus we vroegen de hosteleigenaar te bellen. Ik kan trouwens hostel Nomado van harte aanbevelen. Gratis ontbijt, vriendelijke eigenaar en we hebben hier ook andere bootreizigers ontmoet. Klik hier voor een overzicht van hotels in Varna.
3. Nog steeds geen bericht? Stuur nog een mail. Het is belangrijk dat je een bevestiging ontvangt waarin je uitgenodigd wordt om naar de haven te komen + de afgesproken prijs.

Prijs ticket

Ik legde voor de ferry 130 EUR per persoon neer, maar via een lezer hoor ik dat de prijs inmiddels verhoogd is (200 EUR per persoon, overgang zonder vervoersmiddel, november 2022). Het is alleen mogelijk cash te betalen, in EUR of Bulgaarse Lev. Breng je een fiets mee? Dan kost het 15 EUR extra per fiets. Neem je een hond of kat mee? Dat is 40 EUR extra.

Dag van vertrek: heel veel wachten

Belangrijk: de boot vertrekt niet in Varna zelf, maar in Beloslav port (28 kilometer van Varna). We moesten ons om 9.00 melden in de haven, ook al vertrok de boot pas in de avond Vertrek uiterlijk 8.30 uur uit Varna per taxi, zodat je genoeg tijd hebt om in de haven te komen.

Op de haven

Als je bij de haven aankomt, zal je waarschijnlijk veel vrachtwagens zien. Zij wachten op dezelfde boot als jij. Loop naar de slagboom en vertel de bewakers dat je een ticket komt kopen. Ze laten je door. Loop rechtdoor en steek een groot asfaltterrein over. Zoek het meest troosteloze gebouw, want dat is het kantoor van Navbul. Het pand is compleet verlaten op één kantoor na. 

Op de eerste verdieping vonden we vijf man, bijeen gepropt in een smal kamertje. Het eerste mannetje inde het geld. De beste man rekende te veel, omdat hij aannam dat we fietsen hadden. Bijna alle buitenlanders komen met een eigen vervoersmiddel (vaak fiets, anders motor of auto). Gelukkig was mijn vriend scherp en zei: no bikes. Daarna schoven we door naar meneer nr. 2 die de paspoortnummers noteerde. Tot onze verrassing sprak hij een woordje Nederlands, omdat hij in Katwijk aan Zee had gewoond.

Naar de douane

Nadat we het ticket op zak hadden, liepen we verder richting de boot. We kwamen langs een douanepost waar onze paspoorten gecheckt werden. De douaniers waren in een lollige bui en lieten het aan ons over of we een exit stempel wilden of niet. Vervolgens liepen we de boot op, kregen een kamer toegewezen en kon het lange wachten beginnen. Goed om te weten: je moet je paspoort achterlaten bij het inchecken. We vertrokken om 21.00 ’s avonds, 12 uur (!) nadat we het ticket hadden gekocht.

Zo ziet het leven op de boot er uit

Volgens de website van Navbul duurt de overtocht 54 uur, maar in ons geval was het 3 dagen (3 nachten). Dag 1 werd doorgebracht in de haven van Varna, dag 2 en 3 waren volle dagen op zee en op dag 4 kwamen we aan in Georgië.

Kamers

Alle reizigers werden bij elkaar gezet op één verdieping. De meeste waren lange afstandsfietsers. Een groep van vier jongens was op weg van Zweden naar Azerbeidzjan, en naast ons zat een stel die van Zwitserland naar Kirgizië fietsten. De vrachtwagenchauffeurs zaten op een andere verdieping. We hadden een privé kamer met twee bedden en deelden de badkamer met de Zwitsers. De badkamer was oké. Er was geen heet water, de vloer was bijna altijd nat en we moesten zelf wc papier en handdoeken regelen. Maar het toilet spoelde wel door, dus dat is goed. En we kregen een fris setje bedlinnen. Hoog kwaliteit was het niet, maar het was schoon.

Eten

Drie keer per dag werd er op gezette tijdstippen gegeten. Het eten werd geserveerd in een apart zaaltje. Alle passagiers waren ingedeeld in twee groepen. Bij het inchecken kregen we te horen bij welke groep we hoorden. Het eten was niet spannend, maar prima. Ik eet veganistisch en dat lukte redelijk. Zeg tegen het keukenpersoneel ‘vegetarian/no meat’ en je krijgt een bord zonder vlees en extra groenten.

Doe ook inkopen voor de bootreis, zodat je wat snacks heb voor de lekkere trek. Wij hadden ook havermout en bananen meegenomen. Het ontbijt bestond uit kaas, jam, koek en vlees, dus ik was blij dat ik mijn eigen ontbijt had. In de eetzaal stond ook een grote waterfles met gezuiverd water om een waterfles bij te vullen. Alcohol is verboden op de boot, ook al wordt deze regel genegeerd door de chauffeurs.

Activiteiten

Meevaren op een vrachtschip klinkt spannend, maar in de praktijk is er niet veel te doen op zo’n boot. De leukste activiteit is dolfijnen spotten. Deze dieren vinden het super leuk om met het schip mee te zwemmen. Er was ook een mini-zwembad, maar wij konden hier nooit in. Het was altijd gevuld met vrachtwagenchauffeurs in charmante speedo’s. In plaats daarvan relaxten we in de zon, gingen we op zoek naar dolfijnen en ontdekten we alle hoeken van de boot. Goed om te weten: er is geen internet op de ferry, dus download eventuele series/films voor vertrek.

Aankomstdag: nog meer wachten

Na drie dagen op de boot kwam Georgië in beeld. We dachten binnen een paar uur wel op land te staan, maar zo snel ging het allemaal niet. De Georgische douane komt namelijk eerst aan boord om alle paspoorten te checken en je in te stempelen. De eetzaal werd hiervoor ingericht en iedereen moest één voor één naar binnen. Als eerste het bootpersoneel, daarna alle vrachtwagenchauffeurs en als laatste de reizigers. We hebben drie uur op de gang gewacht. Toen we eindelijk de ‘entry stamp’ hadden bemachtigd, konden we van de boot af. Omdat wij geen vervoersmiddel hadden, mochten we als eerste van de boot af.

De haven uit en Georgië in

We liepen de boot uit, toonden onze paspoorten nog een keer bij de douanepost aan de linkerkant en stapten in een gratis shuttlebus naar de uitgang van de haven. Niet ver van de haven vind je de TBC bank. Je kunt hier de eerste GEL pinnen en er is gratis wifi (handig als je een hotel wilt zoeken). Er is ook wifi bij café Aragvi, even verderop. Marsjroetka’s naar Batumi vertrekken vanaf Tsotne Dadiani Square, een klein half uur lopen vanaf de haven.

En dat was ons Zwarte Zee avontuur. Ik kijk er nog steeds met een grote glimlach op terug!

Disclaimer

Houd er rekening dat ik deze reis in 2019 maakte. Inmiddels kan er al veel veranderd zijn, dus doe ook vooral je eigen onderzoek. Ben jij recentelijk de Zwarte Zee overgestoken en zie je dat informatie in dit artikel verouderd is, laat het me dan weten.

Deze blogpost bevat affiliate links. Als jij iets boekt via deze links, dan verdien ik een kleine commissie zonder dat jij er extra voor betaalt. Lees er meer over in mijn disclaimer.