En daar was ik weer! Het was even wat rustiger op mijn blog, want ik ben een lang weekend naar Lissabon geweest. Wat is deze stad verrassend leuk zeg! Ik moet zeggen dat ik eerst niet zo’n goed beeld van Lissabon kon krijgen. Ja, het is een zonnige Zuid-Europese stad. Ja, er staat een brug die verdacht veel lijkt op die ene brug in San Francisco. En ja, er rijden veel snoezige trammetjes rond. Maar meer dan dat kwam er niet in me op. Shame on me, want Lissabon biedt nog zoveel meer! Ik ben er in totaal drie dagen geweest, maar ik kan gerust nog een keer teruggaan om nog veel meer te zien en te beleven. Zo veelzijdig is deze stad.
Lissabon barst van de idyllische wijkjes met oude huisjes, knusse cafeetjes en nauwe steegjes. Het maakt bijna niet uit welke kant je oploopt, je komt altijd wel een leuk plekje tegen. Toch springt er één wijk voor mij uit waar het lijkt alsof de tijd er heeft stilgestaan: het historische Alfama. Bij het binnentreden (lees: beklimmen) van deze buurt merk je al meteen dat je in een ander deel van de stad bent. In tegenstelling tot de ‘recht toe recht aan’-structuur van bijvoorbeeld de wijk Baixa zitten de straatjes van Alfama juist vol met bochten, trappen en heuvels. Ook heeft de wijk een groot aantal nauwe steegjes waar je nog altijd het typische mediterraanse leven aantreft. Groene bomen vol zoete sinaasappels, een fris wapperend wasje aan de lijn, kleurige bloemetjes aan het balkon en ouderen die de waan van de dag bespreken. En dit alles gaat natuurlijk gepaard met die typische Portugese tegeltjes. Muren vol en in allerlei kleuren en patroontjes. Ik ben verliefd geworden op deze vierkante rakkers en zit nu al haastig te zoeken naar een tegelbehangetje voor in mijn huis.
Het is eigenlijk best bijzonder dat Alfama nog in deze vorm bestaat. Het had namelijk zomaar anders kunnen. In 1755 werd Lissabon getroffen door een verwoestende aardbeving met een geschatte kracht 9 op de schaal van Richter. Alsof dat nog niet genoeg was volgde nog geen uur later een vloedgolf die tot ver in de stad doordrong. Vervolgens vierden plunderingen, kannibalisme en ziektes hoogtij en grote delen van de stad stonden dagenlang in vuur en vlam. Maar niet Alfama. Het is de enige buurt in Lissabon die vrijwel ongeschonden deze periode doorkwam. Daarmee geeft Alfama een goed inkijkje in zeventiende eeuws Lissabon.
De leukste manier om Alfama te verkennen, is per voet. Ja, ik hoor je denken: is dat niet ongelofelijk zwaar? Het antwoord: jazeker! Het zal een flinke work-out worden, omdat je veelal heuvel op / trap op moet lopen. Maar geloof me, het is al dat zweten waard. Juist door te gaan dwalen en struinen kom je de meeste fotogenieke steegjes tegen die je vanaf de hoofdweg niet kunt zien. Ook gaan de kronkelige oplopende straatjes gepaard met een aantal prachtige miradouros (Nederlandse vertaling: uitkijkpunten). En mocht al dat klimwerk je toch teveel uitputten, dan is er als laatste redmiddel ‘Tram 28’, het bekendste trammetje van de stad. Deze lijn rijdt dwars door Alfama heen en is een perfecte manier om de vele uitputtende trappetjes te omzeilen.
Ben jij al eens in authentieke Alfama geweest?