Cambodja heeft echt mijn hart veroverd. Als ik aan dit land denk, dan krijg ik meteen een glimlach van oor tot oor. Ik denk aan de groene landschappen, de roze waterlelies en de eeuwenoude ruïnes. De zinderende hitte, de pittige curry en de scooter-tuktuks. Het gekke ‘monopoly-geld’ (Riel), de stoffige wegen en de fietsende kinderen. Niet één op een fiets, maar gerust met z’n vieren tegelijk. En dat zonder te vallen. Cambodja is een fijn land. Een rustig land. Een land vol met lachende gezichten. Maar ook een land waar je duidelijk de tranen voelt.
Een lach: de positieve en komische Khmer
Terugkijkend op mijn bezoek aan Cambodja kan ik maar één ding zeggen, de Cambodjanen zijn een van de meest positieve volkeren ter wereld. Overal waar je komt, zie je die bekende glimlach. En dat de hele dag door. Er is zo’n positieve en gemoedelijke sfeer. Neem bijvoorbeeld de receptioniste in ons hotel. Nog geen 18 jaar oud, maar oh zo blij. Iedere ochtend weer die glimlach met daaropvolgend altijd dezelfde vraag: ‘Wat zijn de plannen voor vandaag?‘. Deze vriendelijkheid beperkt zich niet alleen tot het hotel, ook op straat is iedereen vriendelijk. Ik heb me geen moment onveilig gevoeld. Zelfs toen we compleet verdwaalden met de fiets, konden we altijd met wat handen- en voetenwerk de route vragen.
Niet alleen lachen de Cambodjanen zelf, ze brengen oók een lach op jouw gezicht. Zo hebben de vrouwen een ietwat andere kledingstijl dan je doorgaans op straat zult zien. Ze dragen namelijk kleding dat opvallend veel weg heeft van een pyjama. Een broek met een geknoopt overhemd of een complete onesie. Het kan allemaal! In Nederland noemen we het een ‘huispak’ voor op de bank, in Cambodja is het een chique ‘uitpak’ voor op de straat. En dit ook nog eens in alle denkbare kleuren. Oranje met pinguïns, geel met Mickey Mouse of blauw met beren. En als je erover nadenkt zit er ook nog een zekere logica achter. Want waarom zou je deze kleding alleen gebruiken voor het slapen als je het ook gewoon de hele dag kan dragen? Zo haal je tenminste het maximale uit je geld. Bovendien is een pyjama lekker luchtig, comfortabel en het bedekt een groot deel van het lichaam (handig voor tempels). Toch blijf ik het een gek gezicht vinden.
Een traan: een crue verleden en troebel heden
Cambodja is ook het land met een gruwelijk verleden. Die van het Rode Khmer-regime, de communistische revolutie en volksleider Pol Pot. Deze mysterieuze glimlachende leider nam in 1975 de macht over en voerde in versneld tempo het communisme door. Het jaar 1975 werd omgedoopt tot het jaar Nul en alle stedelingen werden gedwongen tot dwangarbeid op het platteland. Twaalf uur per dag werken op de rijstvelden in de zinderende hitte. Hardwerkende boeren en arbeiders vormden de basis voor het nieuwe Cambodja. Er was geen ruimte voor intellectuelen. Het simpele feit dat je een bril droeg of een vreemde taal sprak, kon je al het leven kosten. Het krankzinnig tempo waarin Cambodja moest veranderen heeft aan bijna twee miljoen mensen het leven gekost. Om het nog even scherper te maken, dat komt neer op 1 op de 4 mensen. Allen gestorven door hongersnood, ziekte of (massa)executie. En het vreemde is dat de meeste Cambodjanen geen idee hadden wie de nieuwe leiders waren. Namen zoals ‘Pol Pot’ of ‘Rode Khmer’ waren volledig onbekend!
Het effect van het Pol Pot-regime is vandaag de dag nog steeds zichtbaar. Zo is Cambodja een zeer jong land. Eén derde van de bevolking heeft een leeftijd van onder de 14 jaar. Ook ontbreekt het kennisniveau in het land, omdat de intellectuelen gedood zijn door de Rode Khmer. Daardoor gaat de opbouw langzaam en kent Cambodja nog steeds veel problemen. Een van de meeste zichtbare problemen zijn de straatkinderen. Naar schatting telt Cambodja meer dan 24.000 straatkinderen. En dat merk je, ook in Siem Reap. Op straat, in de winkels, tijdens het eten en bij de Angkor-ruïnes wordt je regelmatig aangeklampt door kinderen die bedelen om geld. Met een baby op de arm vragen ze de toeristen om 1 dollar. Soms spreken deze kinderen ook nog eens redelijk goed Engels, waardoor ze je een heel verhaal vertellen over hun schoolresultaten en daarna om geld vragen.
Om meer te weten te komen over de oorzaken achter deze problematiek, besloten we een bezoek te brengen aan een lokale organisatie (The Green Gecko Project) dat opvang en onderwijs biedt aan zo’n 70 straatkinderen. Hier hoorden we het verhaal achter de straatkinderen. Die van de ouders die verslaafd zijn aan drugs of alcohol en hun kinderen de straat opsturen om aan geld te komen. Dit geld gaat dan weer naar nieuwe drugs of alcohol. Wees dus verstandig als reiziger en geef de kinderen geen geld, maar eten. Een simpele banaan kan al veel betekenen. Zelf gaven we het opvanghuis een aantal flessen shampoo die met die bekende lach in ontvangst werden genomen.
Cambodja, het is een intrigerend land maar oh zo getekend. Aan de ene kant zie je die positieve glimlach en die gekke pyjama’s, aan de andere kant heeft dit land nog een flinke weg te gaan.
Hoe heb jij Cambodja ervaren?
6 Comments
Ik ben het helemaal met je eens: Cambodjanen zijn ontzettend vriendelijk en positief. Heel knap als je kijkt naar die verschrikkelijke geschiedenis…Toch zal het nog wel een paar generaties duren voordat het land weer een beetje is opgekrabbeld!
Bedankt voor je reactie Karlijn. De vriendelijkheid van de Cambodjanen heeft me echt verrast, en zeker omdat je weet wat ze hebben meegemaakt!
Zo herkenbaar wij vonden cambodja ook een enorm bijzonder land wat we al twee keer hebben mogen bezoeken. In mijn optiek is op dit moment de corruptie en het feit dat Cambodjanen nauwelijks vooruit denken het grootste probleem. De tempels van Angkor en de killing field allemaal verkocht aan buitenlandse bedrijven voor een paar dollars (die dan in eigen zak verdwijnen).
Bedankt voor je reactie Tikva. Corruptie zal ongetwijfeld een enorm probleem zijn, vandaar dat een groot deel van de bevolking nog steeds in pure armoede leeft. Het viel me inderdaad al op dat de tempels van de Angkor ‘geadopteerd’ waren door buitenlandse ondernemingen.
Cambodja is geweldig! Premier Hun Sen heeft het goed voor elkaar met z`n vriendje Sokha die de tempels aan het uitbuiten is. Ik moet wel zeggen dat het onderhoud en restauratie van de tempels van Angkor waar hij met het $1 kostende lucratieve contract van 99 jaar goed geregeld is. Jammer dat het geld voor de entree dan weer bij hem terecht komt ipv de fijne bevolking!
Bedankt voor je reactie Wouter. Corruptie is nog lang de wereld niet uit. Cambodja is een jong land en heeft op economisch en politiek vlak nog een lange weg te gaan. Maar hopelijk zal het stapje voor stapje beter gaan. In ieder geval kent het land een fijne bevolking en cultuur!